واقعیت آن است که برای تبدیل ۷۰٪ تردد های شهری به تردد‌های عمومی نمی‌توان انتظار داشت تا مردم از وسایل گذر عمومی (اتوبوس) استفاده کنند.
باید از تجهیزات اجاره ای مانند خودروهای برقی اجاره‌ای کوچک، موتور‌های برقی و اسبک یا اسکوتر برقی در کنار خطوط مترو و پارکینگ های عمومی بزرگ استفاده کرد.
برای مثال یک شهروند باید بتواند از نقطه ای در گوشه شهر تهران با خیال راحت و با سرعت مناسب و کیفیت عالی خود را به مرکز تهران برساند.
هزینه حمل و نقل عمومی پایین و کیفیت ان هم پایین است. در حالی که مخاطبین دارنده خودرو شخصی حاضر به حضور در خودروهای عمومی با کیفیت فعلی نیستند و از نظر زمان بندی هم سطح خدماتی این سرویس ها پایین است.
در نتیجه باید راهی تازه جست تا با ابزارهای نوین افراد بتوانند برای رسیدن از نقطه ای به نقطه دیگر راهنمایی شوند.
۷۰٪ تردد‌های شهری با وسایل شخصی صورت می‌گیرد
